Szlak rawski

« wstecz | Strona główna » Trasa ukraińska » Szlak rawski

Potylicz, cerkiew pw. św. Trójcy (1936 r.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Szlak rawski

Potylicz, kościół rzymskokatolicki (1824-1837). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Rawa Ruska, herb miasta na elewacji ratusza (XIX w.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Magierów, wnętrze kościoła p.w. św. Trójcy (1845 r.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Magierów, kościół p.w. św. Trójcy (1845 r.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Potylicz, dzwonnica przy cerkwi św. Trójcy (k. XVI w.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Rawa Ruska, ratusz (XIX w.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Rawa Ruska, kościół pw. św. Józefa (1770-1776). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Magierów, cerkiew p.w. św. Jura (1914r.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Potylicz, kapliczka słupowa przy wjeździe do miasteczka (XVII w.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Potylicz, cerkiew pw. św. Ducha (XVI w.). Fot. T. Poźniak, 2011 r.

Zobacz wszystkie zdjęcia »

Rawski szlak dziedzictwa Jana III Sobieskiego, sąsiadujący przez granicę ze szlakiem horynieckim, obejmuje kilka najważniejszych miejscowości skupionych wokół Rawy Ruskiej, która już w czasach Jana Sobieskiego pełniła ważną rolę komunikacyjną. Poza Rawą ślady króla Jana III widoczne są w dziejach i wyjątkowych zabytkach Potylicza (6 km). Poprzez to dawne miasteczko szlak rawski łączy się od południa ze szlakiem niemirowskim. Kolejnym dawnym miasteczkiem jest Magierów, do którego najlepiej dojechać przez Dobrocin, poruszając się główną drogą wiodącą do Żółkwi (łącznie około 28 km). W połowie drogi między Rawą Ruską a Magierowem położony jest Zamek (8 km).

« Szlak jaworowski

Szlak żółkiewski »

Projekt był współfinansowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2011 r. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.

realizacja: tio interactive

Strona, którą Państwo odwiedzacie jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz osób i instytucji, wymienionych w podpisie tekstu/zdjęcia. Utwór powstał w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej realizowanej za pośrednictwem MSZ RP w roku 2011. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o programie polskiej współpracy rozwojowej.